از شایع‌ترین اختلالات گفتار می‌شود لکنت زبان را نام برد. بسیاری از والدین در دوران کودکی با این تصور غلط که لکنت زبان درمانی ندارد یا در طی زمان به خودی خود بهبود پیدا خواهد کرد به این مشکل بی توجهی می‌کنند. این در حالی است که با مراجعه به موقع می‌توانند این اختلال را بهبود ببخشند. لکنت زبان در بزرگسالی نیز به دلایل مختلفی رخ می‌دهد و صرفا به لکنت در دوران کودکی مربوط نیست. برخی افراد به دلیل شوک‌های ناگهانی، سکته مغزی، ترس و... دچار لکنت زبان می‌شوند؛ در حالی که پیش از آن این اختلال را نداشتند.
علاوه بر لکنت زبان اختلالات گفتاری دیگر نیز وجود دارند. به عنوان مثال بعضی از افراد نمی‌توانند صحیح از حرکات فک و صورت خود برای ادای کلمات بهره ببرند. این مشکل ریشه در کودکی فرد دارد اما با تصور عادی بودن یا غیر قابل درمان بودن، توسط والدین نادیده گرفته می‌شود.
از اختلالات گفتاری دیگری که موجب نیاز به مراجعه به گفتاردرمانی می‌شود، اختلالات زبانی است. اختلالات زبانی شامل مشکلاتی می‌شود که در آن فرد قادر به بیان منظور خود از طریق کلمات و جملات نیست. دیس آرتری (تکلم نامفهوم) نیز اختلالی است که موجب می‌شود تا فرد در تکلم دچار مشکلات بسیاری شود. در این بیماری بخشی از مغز که وظیفه کنترل لب‌ها، دیافراگم، تارهای صوتی و زبان را دارد، دچار مشکل در عملکرد است.
در آخر
توصیه متخصصین گفتاردرمانی این است که مشکلات گفتاری در سنین کم نادیده گرفته نشوند. چرا که درمان در سنین کم بسیار راحت‌تر و سریع‌تر خواهد بود. علاوه بر آن نباید از درمان اختلالاتی که به هر دلیلی در بزرگسالی رخ می‌دهند چشم پوشی کرد. مشکلات گفتاری و ارتباطی، مشکلاتی نیستند که به خودی خود بهبود پیدا کنند. در این زمینه افراد حتما نیاز به کمک یک گفتاردرمانگر نیاز پیدا خواهند کرد.
https://silverbookco.com/
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها: